Tutaj zamieszczone są informacje o rasach, które posiadamy w hodowli :)
Zapraszam do lektury :)
GOŁOSZYJKA
Podstawowe informacje:
waga kury: 2,0- 2,5 kg
waga koguta: 2,5 -3 kg
rozmiar obrączki: kura 18, kogut 20
nieśność: normalna
Pochodzenie:
Pierwsza prezentacja tej niezwykłej rasy odbyła się w Wiedniu w 1875 roku. Do jej poprzedników zalicza się indyjskie kulmy, będące typem kur bojowych z nagą szyją i skąpym upierzeniem.
Według B. Noacka, do ich powstania przyczyniły się także krzyżówki z kochinami i malajami, ale to teoria niepewna. Bardziej prawdopodobna jest opinia W. Meiera, który twierdzi, że skupisko gołoszyjek, nazywanych często kurami tureckimi lub bośniackimi odkrył we wsi Schassburg w Austrii lekarz J. Klutsch. Stąd rasa została przywieziona do Niemiec i rozpowszechniła się.
Sylwetka i głowa:
Cechą charakterystyczną jest nieopierzona i wygięta w literę S szyja, która powinna być pokryta dobrze ukrwioną, czerwoną skórę. Tułów jest wydłuzony w kształt walca, postawa lekko pochylona. Pierś słabo upierzona, miejscami nieopierzona. Dobrze upierzona linia dolna. Szeroki i pełny brzuch. Na wewnętrznej stronie trójgraniastych ud nieopierzone punkty. Średnio długie skoki. Dopuszczalny grzebień pojedyńczy i różyczkowy. Cienkie i okrągłe dzwonki, czerwone zausznice. Barwa oczu pomarańczowoczerwona.
Odmiany barwne:
* kuropatwiana
* czarna
* niebieska z obwódką
* biała
* żółta
* czerwona
* jarzębiata
* czarno- białe pstre
Dodatkowe informacje:
* Rasa jest bardzo odporna na zmienne warunki atmosferyczne.
* Kurczaki szybko rosną.
* Gen odpowiadający za gołą szyję jest genem dominującym. Ale o tym postaram się jeszcze napisać za jakiś czas :)
***
Aktualnie można spotkać wiele gołoszyjek do sprzedania.
Niestety większość z nich to mieszańce, które łatwo uzyskać.
Podstawowe wady w wyglądzie miksów:
- ślinianka, czyli na szyi znajdują się pojedyncze pióra
- opierzone nogi
- zredukowany grzebień
- małe dzwonki u koguta
- czubek na głowie jak u czubatki
itp
Osobiście posiadam sporo kurek z różnymi wadami, ale staram się tak dobierać stado, aby stopniowo eliminować cechy niezgodne z wzorcem rasy.
Zdjęcia:
Para z której byłam bardzo dumna i zadowolona z efektów hodowli :)
Kurka z idealnie gołą szyją, dobrym grzebieniu i cudownej postawie ( której na zdjęciu nie widać).
U kurki na powyższym zdjęciu widać obrośnięte nogi i zbyt ciemną skórę na głowie.
Postaram się zrobić zdjęcie jeszcze jednej kurce, która pod żadnym względem nie nadaje się do hodowli.
GOŁOSZYJKA MINIATUROWA
Podstawowe informacje:
waga kury: 0,8 kg
waga koguta: 0,9 kg
rozmiar obrączki: kura 11, kogut 13
nieśność: dobra
Pochodzenie:
Pierwsze próby wyhodowania tej rasy były prowadzone w 1898 roku przez K. Hutha z Frankfurtu. Dopiero okazy uzyskane w hodowli O. Marholf z Berlina w 1905 uzyskały oficjalną akceptację.
Protoplastami odmian białej i jarzębiatej gołoszyjek miniaturowych były kury rasy dużej, skrzyżowane z niemieckimi karzełkami wiejskimi. Typowe rasowe okazy wyhodował ekspert od miniaturyzacji B. Noack z Zossen w 1937 roku, jednak wyginęły. W Saksonii w 1945 roku powstała także odmiana jarzębiata. Czerwone zaprezentował w 1950 roku w Lipsku hodowca K. Hulich z Neusalza-Sprembergu. W 1970 roku pokazano srebrno-czarne plamiste, a w 1978 roku z niebieską obwódką.
Sylwetka i głowa:
Mocny, wydłużony tułów o lekko opadającej linii grzbietu. Poniżej nagiej szyi grzbiet lekko zakrzywiony w górę. U kogutów linia siodła przebiega bez załamań w bogato upierzony ogon z dużą liczbą sierpówek. Cała partia tylna szeroka. Mocne uda, delikatne skoki. Pełna linia dolna. Lekko zakrzywiona w literę S czerwona szyja, bez upierzenia łącznie z wolem. Grzebień pojedynczy albo różyczkowy. Czerwone zausznice. Na mostku ze względu na brak piór nie ma puchu.
Odmiany barwne:
Pochodzenie:
Pierwsze próby wyhodowania tej rasy były prowadzone w 1898 roku przez K. Hutha z Frankfurtu. Dopiero okazy uzyskane w hodowli O. Marholf z Berlina w 1905 uzyskały oficjalną akceptację.
Protoplastami odmian białej i jarzębiatej gołoszyjek miniaturowych były kury rasy dużej, skrzyżowane z niemieckimi karzełkami wiejskimi. Typowe rasowe okazy wyhodował ekspert od miniaturyzacji B. Noack z Zossen w 1937 roku, jednak wyginęły. W Saksonii w 1945 roku powstała także odmiana jarzębiata. Czerwone zaprezentował w 1950 roku w Lipsku hodowca K. Hulich z Neusalza-Sprembergu. W 1970 roku pokazano srebrno-czarne plamiste, a w 1978 roku z niebieską obwódką.
Sylwetka i głowa:
Mocny, wydłużony tułów o lekko opadającej linii grzbietu. Poniżej nagiej szyi grzbiet lekko zakrzywiony w górę. U kogutów linia siodła przebiega bez załamań w bogato upierzony ogon z dużą liczbą sierpówek. Cała partia tylna szeroka. Mocne uda, delikatne skoki. Pełna linia dolna. Lekko zakrzywiona w literę S czerwona szyja, bez upierzenia łącznie z wolem. Grzebień pojedynczy albo różyczkowy. Czerwone zausznice. Na mostku ze względu na brak piór nie ma puchu.
Odmiany barwne:
* kuropatwiana
* czarna
* niebieska z obwódką
* biała
* żółta
* czerwona
* jarzębiata
* srebrno-czarne plamiste
* porcelanowe
Zdjęcia:
Jarzębiaty kogucik.
Jarzębiata kurka.
* srebrno-czarne plamiste
* porcelanowe
Zdjęcia:
Jarzębiaty kogucik.
Jarzębiata kurka.
Niebieska kurka dość dobrze oceniana na wystawach.
Powyżej przedstawiłam moje obiecujące jak dla mnie stadko gołoszyjek.
Zobaczymy jak pójdą lęgi w tym roku :)
BOJOWIEC MALAJSKI
Podstawowe informacje:
waga kury: 2,5-3,5 kg
waga koguta: 3,5-4,5 kg
rozmiar obrączki: kura 22, kogut 24
nieśność: dobra
Pochodzenie:
Ojczyzną tej rasy są Indie i Archipelag Wysp Malezyjskich. To jedna z najstarszych ras kur na świecie, jej historia liczy 3 tysiące lat. Niepotwierdzone jest przypuszczenie, że jego przodkiem był wymarły dziki olbrzym - Gallus giganteus. Około 1770 roku Pallas opisał kurę olbrzymią - Gallinaces procecea. Do Europy pierwsze okazy majów dotarły na angielskich statkach handlowych około 1830 roku. Z tych importowanych kur Mehlsbach rozwinął hodowlę, krzyżując je z wieloostrogowymi indyjskimi bojowcami. Powstała rasa nazywana mehlsbachskimi bojowcami, obecnie już wymarła.
Sylwetka i głowa:
Wysokość kogutów dochodzi do 90 cm. Znakami szczególnymi są: tzw. trójłukowa linia utworzona przez zakrzywioną szyję, długi, szeroki i zakrzywiony grzbiet oraz opadający, nisko noszony ogon wyposażony w wąskie, lekko zakrzywione sierpówki. Bardzo wysoko umieszczone barki z prześwitującą skórą, odstające skrzydła. Szeroka, lekko wysklepiona pierś, słabo rozwinięta partia brzuszna. Szerokie siodło, mocno wysunięte brwi, opadająca linia karku, mały, szeroki grzebień wałeczkowaty. Bardzo małe dzwonki i zausznice. Barwa oczu perłowa do żółtawej. Mocny, zakrzywiony dziób. Twarde, skąpe upierzenie.
Odmiany barwne:
* kuropatwiana
* złoto- pszeniczna
* czerwonosiodła
* czarna
* biała
* jarzębiata
* bażancio-brązowa
* porcelanowe
Dodatkowe informacje:
- Kury te uważane są za bardzo zadziorne i o wielkim temperamencie... jednak u mnie koguty bojowca malajskiego, żyją w stadzie z kogutami: asile cejloński; indyjki miniaturowy, kochin miniaturowy i jest ok :)
-Problem z jakim się spotkałam w czasie hodowli tej rasy to rozdzieranie skóry kurze pod skrzydłami w czasie deptania przez koguta. Jedyne co do tej pory wymyśliliśmy to na czas lęgów kurki dostają ubranka ochronne :)
- Z naszych obserwacji wynika, że kury bojowca są słabymi mamkami.
Zdjęcia:
Pochodzenie:
Ojczyzną tej rasy są Indie i Archipelag Wysp Malezyjskich. To jedna z najstarszych ras kur na świecie, jej historia liczy 3 tysiące lat. Niepotwierdzone jest przypuszczenie, że jego przodkiem był wymarły dziki olbrzym - Gallus giganteus. Około 1770 roku Pallas opisał kurę olbrzymią - Gallinaces procecea. Do Europy pierwsze okazy majów dotarły na angielskich statkach handlowych około 1830 roku. Z tych importowanych kur Mehlsbach rozwinął hodowlę, krzyżując je z wieloostrogowymi indyjskimi bojowcami. Powstała rasa nazywana mehlsbachskimi bojowcami, obecnie już wymarła.
Sylwetka i głowa:
Wysokość kogutów dochodzi do 90 cm. Znakami szczególnymi są: tzw. trójłukowa linia utworzona przez zakrzywioną szyję, długi, szeroki i zakrzywiony grzbiet oraz opadający, nisko noszony ogon wyposażony w wąskie, lekko zakrzywione sierpówki. Bardzo wysoko umieszczone barki z prześwitującą skórą, odstające skrzydła. Szeroka, lekko wysklepiona pierś, słabo rozwinięta partia brzuszna. Szerokie siodło, mocno wysunięte brwi, opadająca linia karku, mały, szeroki grzebień wałeczkowaty. Bardzo małe dzwonki i zausznice. Barwa oczu perłowa do żółtawej. Mocny, zakrzywiony dziób. Twarde, skąpe upierzenie.
Odmiany barwne:
* kuropatwiana
* złoto- pszeniczna
* czerwonosiodła
* czarna
* biała
* jarzębiata
* bażancio-brązowa
* porcelanowe
Dodatkowe informacje:
- Kury te uważane są za bardzo zadziorne i o wielkim temperamencie... jednak u mnie koguty bojowca malajskiego, żyją w stadzie z kogutami: asile cejloński; indyjki miniaturowy, kochin miniaturowy i jest ok :)
-Problem z jakim się spotkałam w czasie hodowli tej rasy to rozdzieranie skóry kurze pod skrzydłami w czasie deptania przez koguta. Jedyne co do tej pory wymyśliliśmy to na czas lęgów kurki dostają ubranka ochronne :)
- Z naszych obserwacji wynika, że kury bojowca są słabymi mamkami.
Zdjęcia:
Z czasem postaram się wymienić zdjęcia na lepsze :)
KURA JEDWABISTA
Podstawowe informacje:
waga kury: 0,8 kg
waga koguta: 1 kg
rozmiar obrączki: kura 15, kogut 16
nieśność: normalna
Pochodzenie:
Wspominane już przez Arystotelesa jako kury "o włosach kota", Na dalekim wschodzie są znane co najmniej od tysiąca lat: opisywane w okresie dynastii Tang jako "czarnokościste" i wykorzystywane do celów medycznych. W południowych Chinach w prowincji Jiangxi pierwotnie nosiły nazwę "kur wełnianych". Rasę jedwabistą zobaczył w Południowych Chinach Marco Polo około 1270 roku i przywiózł do Europy. W średniowiecznej Europie nazwana była "kuglarzem".
Sylwetka i głowa:
Zaokrąglona ze wszystkich stron sylwetka. Szeroki, przypominający kostkę do gry tułów, krótki grzbiet z lekko wysuniętymi barkami. Linia dolna pełna, szeroka pierś, mocno upierzony rejon brzuszny, wysoko uniesiony ogon wyposażony w sterówki i sierpówki główne, z nieskręconymi piórkami na końcach. Uda krótka i dobrze upierzone, skoki średnio długie. U koguta za grzebieniem w kształcie orzecha włoskiego charakterystyczna czupryna. U kur w tym miejscu długie piórka. U brodatych pełna broda niepodzielona na część podgardlaną i bokobrody. Barwa oczu czarnobrązowa. Czarnobrązowe ubarwienie skóry, kości i innych organów. Pięciopalczaste, przy czym piąty palec znacznie oddzielony od czwartego.
Odmiany barwne:
* kuropatwiana
* szaro-srebrna
* czarna
* perłowoszara
* niebieska
* biała
* żółta
* czerwona
Dodatkowe informacje:
- Kury są świetnymi mamkami.
- Rasa nie fruwająca.
- Dość spokojne kury :)
Zdjęcia:
Pochodzenie:
Wspominane już przez Arystotelesa jako kury "o włosach kota", Na dalekim wschodzie są znane co najmniej od tysiąca lat: opisywane w okresie dynastii Tang jako "czarnokościste" i wykorzystywane do celów medycznych. W południowych Chinach w prowincji Jiangxi pierwotnie nosiły nazwę "kur wełnianych". Rasę jedwabistą zobaczył w Południowych Chinach Marco Polo około 1270 roku i przywiózł do Europy. W średniowiecznej Europie nazwana była "kuglarzem".
Sylwetka i głowa:
Zaokrąglona ze wszystkich stron sylwetka. Szeroki, przypominający kostkę do gry tułów, krótki grzbiet z lekko wysuniętymi barkami. Linia dolna pełna, szeroka pierś, mocno upierzony rejon brzuszny, wysoko uniesiony ogon wyposażony w sterówki i sierpówki główne, z nieskręconymi piórkami na końcach. Uda krótka i dobrze upierzone, skoki średnio długie. U koguta za grzebieniem w kształcie orzecha włoskiego charakterystyczna czupryna. U kur w tym miejscu długie piórka. U brodatych pełna broda niepodzielona na część podgardlaną i bokobrody. Barwa oczu czarnobrązowa. Czarnobrązowe ubarwienie skóry, kości i innych organów. Pięciopalczaste, przy czym piąty palec znacznie oddzielony od czwartego.
Odmiany barwne:
* kuropatwiana
* szaro-srebrna
* czarna
* perłowoszara
* niebieska
* biała
* żółta
* czerwona
Dodatkowe informacje:
- Kury są świetnymi mamkami.
- Rasa nie fruwająca.
- Dość spokojne kury :)
Zdjęcia:
YOKOHAMA
Podstawowe informacje:
waga kury: 1,3-1,8 kg
waga koguta: 2-2,5 kg
rozmiar obrączki: kura 16, kogut 18
nieśność: normalna
Pochodzenie:
Ojczyzną rasy są Chiny. Sprowadzenie Shokoku do Japonii w okresie dynastii Heian ( w latach 794-1186). Wedłu Deteringa, rasa minohiki, powstała w czasie dynastii Tokugawa ( 1603-1867r) jest identyczna z dzisiejszą rasą jokohama.
Sprowadzona do Europy w 1864 r przez misjonarza Girarda. Import do Niemiec w 1869 roku, a potem do hodowli baronowej Von Ulm-Erbach. Po 1870 roku krzyżowana z malajami w hodowli Hugo du Roi.
Sylwetka i głowa:
Niezmiernie długa, szeroka, bardzo mocno upierzona i pozioma linia siodła i ogona. Bażancia sylwetka korpusu z wąską szyją. Słabo uwydatniony brzuch, wysoko podniesiona pierś. Wąskie uda, delikatne skoki. Mały wałeczkowaty grzebień. Małe inne punkty na głowie, czerwonopomarańczowa barwa oczu. U kur elegancki kształt szabliście zakrzywionych piór kryjący ogon, wystający po obu stronach.
Odmiany barwne:
O czerwonym siodle z różnym ułożeniem piór barwnych: białe upierzenie na głowie, tułowiu i na ogonie. U kogutów krwistoczerwone pióra pokrywy skrzydeł, czerwono-brązowe piersi i uda biało nakrapiane. Ubarwienie piersi i ud kur łososiowo-czerwone, biało nakrapiane.
Dodatkowe informacje:
- Kury są dobrymi mamkami.
- Kogut pieje dość długo
- Osobiście uwielbiam tą rasę :) Eleganckie, dostojne :)
- Koguciki jednak dość agresywne.
- Według mnie mało odporne na zmienne warunki środowiska.
Zdjęcia:
KOCHIN MINATUROWY
Podstawowe informacje:
waga kury: 0,75 kg
waga koguta: 0,85 kg
rozmiar obrączki: kura 15, kogut 16
nieśność: normalna
Pochodzenie:
W 1860 roku przywieziono materiał zarodowy z Chin. Żółte kochiny jako zdobycz pojawiła się na dworze królowej brytyjskiej. W 1866 roku skrzyżowano białą odmianę karzełków łapciatych z karłowatymi nankinami. W 1883 roku w Niemczech odmiana czarna z importowanej partii z Chin, a w 1886 roku żółta. Biała i kuropatwiana pojawiła się w 1890 roku.
Sylwetka i głowa:
Mimo typu karłowatego duży tułów, barki i solidne zakończenie "tułowia". Bujne upierzenie i zaokrąglone rysy wpisują sylwetkę w kulę. Zaokrąglony korpus, krótki i szeroki grzbiet, słabo rozwinięte skrzydła, szeroka pierś. Dokładne upierzenie z miękkimi piórami, dzięki którym rasa wygląda na większą i bardziej masywną. Nogi krótkie i również z zewnętrznej strony mocno opierzone. Palec środkowy i zewnętrzny mocno opierzony. Opierzenie między palcami powinno być zaznaczone. Głowa mała, proporcjonalna do reszty, grzebień pojedynczy, intensywnie czerwony. Zausznice dopasowane do wąskich dzwonków, nieduże i czerwone. Krótka szyja. Pióra powinny być bardzo miękkie i w 2/3 składać się z puchu, tylko 1/3 powinna być mocnym piórem. Barwa oczu pomarańczowa do czerwonej. Mimo, ze kura jest mniejsza od koguta, sprawia wrażenie cięższej dzięki mocnemu upierzeniu i niższej postawie.
Odmiany barwne:
* złotoszyja
* złoto-pszeniczna
* niebiesko-złotoszyja
* srebrnoszyja
* brzozowa
* srebrno-pszeniczna
* biało-czarna kolumbia
* biało- niebieska kolumbia
* żółto-czarna kolumbia
* czarna
* perłowoszara
* niebieska
* biała
* żółta
* czerwona
* jarzębiata
* żółta jarzębiata
* brązowa z podwójną obwódką jasno obrzeżaną
* srebrna z podwójną obwódką jasno obrzeżaną
* czarno-białe pstre
* porcelanowe
Dodatkowe informacje:
- Bardzo dobre mamki.
- Rasa lubiąca grzebać, a więc mile widziany wybieg z dużą ilością pisaku.
- Rasa szybko się oswaja.
- W wielu książkach można spotkać notki o łagodnym charakterze tej rasy, ja jednak nie mogę się z tym zgodzić bo wszystkie koguciki kochina miniaturowego jakie miałam... to były olbrzymie zadziory.
Zdjęcia:
Pochodzenie:
W 1860 roku przywieziono materiał zarodowy z Chin. Żółte kochiny jako zdobycz pojawiła się na dworze królowej brytyjskiej. W 1866 roku skrzyżowano białą odmianę karzełków łapciatych z karłowatymi nankinami. W 1883 roku w Niemczech odmiana czarna z importowanej partii z Chin, a w 1886 roku żółta. Biała i kuropatwiana pojawiła się w 1890 roku.
Sylwetka i głowa:
Mimo typu karłowatego duży tułów, barki i solidne zakończenie "tułowia". Bujne upierzenie i zaokrąglone rysy wpisują sylwetkę w kulę. Zaokrąglony korpus, krótki i szeroki grzbiet, słabo rozwinięte skrzydła, szeroka pierś. Dokładne upierzenie z miękkimi piórami, dzięki którym rasa wygląda na większą i bardziej masywną. Nogi krótkie i również z zewnętrznej strony mocno opierzone. Palec środkowy i zewnętrzny mocno opierzony. Opierzenie między palcami powinno być zaznaczone. Głowa mała, proporcjonalna do reszty, grzebień pojedynczy, intensywnie czerwony. Zausznice dopasowane do wąskich dzwonków, nieduże i czerwone. Krótka szyja. Pióra powinny być bardzo miękkie i w 2/3 składać się z puchu, tylko 1/3 powinna być mocnym piórem. Barwa oczu pomarańczowa do czerwonej. Mimo, ze kura jest mniejsza od koguta, sprawia wrażenie cięższej dzięki mocnemu upierzeniu i niższej postawie.
Odmiany barwne:
* złotoszyja
* złoto-pszeniczna
* niebiesko-złotoszyja
* srebrnoszyja
* brzozowa
* srebrno-pszeniczna
* biało-czarna kolumbia
* biało- niebieska kolumbia
* żółto-czarna kolumbia
* czarna
* perłowoszara
* niebieska
* biała
* żółta
* czerwona
* jarzębiata
* żółta jarzębiata
* brązowa z podwójną obwódką jasno obrzeżaną
* srebrna z podwójną obwódką jasno obrzeżaną
* czarno-białe pstre
* porcelanowe
Dodatkowe informacje:
- Bardzo dobre mamki.
- Rasa lubiąca grzebać, a więc mile widziany wybieg z dużą ilością pisaku.
- Rasa szybko się oswaja.
- W wielu książkach można spotkać notki o łagodnym charakterze tej rasy, ja jednak nie mogę się z tym zgodzić bo wszystkie koguciki kochina miniaturowego jakie miałam... to były olbrzymie zadziory.
Zdjęcia:
BOJOWIEC INDYJSKI MINIATUROWY
Podstawowe informacje:
waga kury: 1 kg
waga koguta: 1,2 kg
rozmiar obrączki: kura 15, kogut 18
nieśność: bardzo dobra
Pochodzenie:
Hodowla rozwinięta w Anglii w 1880 roku przez W.F. Entwisle'a. Rasami wyjściowymi były duże bojowce indyjskie, miniaturowe malajskie i nowoangielskie bojowce miniaturowe.
Pierwsze "miniatury indyjskie" mogły też pochodzić z hodowli nastawionej na zminiaturyzowanie rasy asil ( W. Detering). Pod koniec XIX w powstały oprócz rodowej odmiany barwnej także czerwono-białe, nazwane jubilee z okazji jubileuszu Królowej Wiktorii.
Sylwetka i głowa:
Charakterystyczny krótki i szeroki tułów, płaska linia grzbietu ze znacznym przewężeniem ku tyłowi. Mocno wystające barki i ogromna pierś. Upierzenie na całym ciele twarde. Ogon u kogutów krótki, z wąskimi, krótkimi sierpówkami. U obu płci sterówki ułożone jak dachówki. Sylwetka osadzona na średnio długich, mocnych i wystających udach oraz krótkich, grubych i okrągłych skokach. Na szerokiej, krótkiej, mocno wysklepionej głowie mały, trzyrzędowy groszkowaty grzebień, bez przedłużenia do tyłu. Dzwonki i zausznice małe. Barwa oczu perłowa do jasnożółtej. Silny, mocno zakrzywiony dziób.
Odmiany barwne:
* biała
* bażancio-brązowa
* niebieska bażancio-brązowa
* biała bażancio- brązowa
Dodatkowe informacje:
- Największa nieśność wśród ras bojowych.
- Całkiem dobre mamki.
Zdjęcia:
W tym roku pierwsze lęgi będą po tym młodym koguciku. Zobaczymy jak to wyjdzie.
Pochodzenie:
Hodowla rozwinięta w Anglii w 1880 roku przez W.F. Entwisle'a. Rasami wyjściowymi były duże bojowce indyjskie, miniaturowe malajskie i nowoangielskie bojowce miniaturowe.
Pierwsze "miniatury indyjskie" mogły też pochodzić z hodowli nastawionej na zminiaturyzowanie rasy asil ( W. Detering). Pod koniec XIX w powstały oprócz rodowej odmiany barwnej także czerwono-białe, nazwane jubilee z okazji jubileuszu Królowej Wiktorii.
Sylwetka i głowa:
Charakterystyczny krótki i szeroki tułów, płaska linia grzbietu ze znacznym przewężeniem ku tyłowi. Mocno wystające barki i ogromna pierś. Upierzenie na całym ciele twarde. Ogon u kogutów krótki, z wąskimi, krótkimi sierpówkami. U obu płci sterówki ułożone jak dachówki. Sylwetka osadzona na średnio długich, mocnych i wystających udach oraz krótkich, grubych i okrągłych skokach. Na szerokiej, krótkiej, mocno wysklepionej głowie mały, trzyrzędowy groszkowaty grzebień, bez przedłużenia do tyłu. Dzwonki i zausznice małe. Barwa oczu perłowa do jasnożółtej. Silny, mocno zakrzywiony dziób.
Odmiany barwne:
* biała
* bażancio-brązowa
* niebieska bażancio-brązowa
* biała bażancio- brązowa
Dodatkowe informacje:
- Największa nieśność wśród ras bojowych.
- Całkiem dobre mamki.
Zdjęcia:
W tym roku pierwsze lęgi będą po tym młodym koguciku. Zobaczymy jak to wyjdzie.
